Ik was al vele prachtige Louisa Jurken tegengekomen op allerlei blogs en in mijn naaigroepjes ... aangezien ik het een geweldig origineel patroon vind besloot ik er ook eentje te maken voor dochterlief.
Dus dook ik in de stoffenkast en viste er een prachtig uilenstofje uit dat ik op het stoffenspektakel op de kop had getikt, maar waarvan ik tot dat moment geen idee had waarvoor het geschikt zou zijn ... Jullie kennen dat wel hé, krijg je soms een patroontje onder je neus en zie je een stofje en voel je onmiddellijk de chemie tussen beiden ... Zo was het hier dus ook.
En zo begonnen we aan een nieuw naai avontuur ... Spannend !
Het patroon werd uitgehaald, stofjes werden geknipt en de nodige delen gingen onder de overlock.
So far so good, maar toen begon pas het echte 'werk'.
Het patroontje bleek toch enkele valkuilen te bevatten, waar ik niet meteen op gerekend had.
Zo had ik nog nooit een blinde rits alleen gezet (de laatste dateert van een jaar geleden samen met de mama), en al zeker niet in een gevoerde jurk. Bovendien wou manlief ook nog eens paspel aan de hals en aan de mouwen, dus dat moest er ook tussen gewrongen worden. En als we dan toch bezig zijn kunnen we ook onderaan een mooi fantasietje plaatsen natuurlijk.
Na veel gevloek, gezwoeg, losmaken, herbeginnen, nog meer vloeken, nog harder zwoegen, alweer losmaken, opgeven, herbeginnen, weer wat vloeken en veel zweet is hij uiteindelijk wel klaar geraakt.
En ondanks de vele foutjes ben ik helemaal verliefd op deze prachtige jurk ! Dochterlief staat er beeldig mee en ik kan niet wachten om een mini fotoshoot te houden en het met jullie te delen :-)
Willen jullie de foutjes even op een rijtje?
De zak heb ik vastgemaakt door de 3 lagen stof waardoor ik vooraan een stiksel heb in het kleed
De paspel aan de hals is aan de hoeken van de rits losgekomen waardoor ik deze heb moeten camoufleren met 2 stukken groen lint
De rits zit niet recht waardoor de ene kant een volle cm hoger komt dan de andere kant
Mijn fantasietje onderaan is op het punt waar het samen komt wat uitgerafeld
Zou ik dit jurkje nog eens maken ? Reken maar van wel !
Zelden heb ik van 1 kleedje zoveel nieuwe dingen opgestoken als van dit jurkje. En ieder begin is moeilijk en iedereen moet leren. Na het harde werk kijk ik er zelfs naar uit om aan een nieuw exemplaar te beginnen, want ik ben er van overtuigd dat het volgende keer veel vlotter zal gaan.
Het is gewoon een mooi kleedje.
BeantwoordenVerwijderenEn die foutjes? Daar moet je niet wakker van liggen.
Als je dat niet gezegd had ...