Pagina's

woensdag 30 december 2015

Louisa voor volwassenen - Compagnie M

Ik zat er al enige tijd op te wachten, de Louisa van Compagnie M voor volwassenen.
En toen hij uitkwam werd hij dan ook meteen aangeschaft, de zoektocht naar een geschikt stofje kon van start gaan.
Toen met kerstdag Sophie (Bobby&Minouch) op bezoek kwam had zij de Louisa aan, en toen ik het model zo eens van dichtbij kon bekijken was ik nog zekerder van mijn stuk om ook eentje te maken.

Er lag een prachtig stofje in mijn kast, oud roze met een lichte glitter en zwarte bloemen op geborduurd. Geweldig! Ware het niet dat ik 20cm tekort had om er een Louisa uit te krijgen.
Teleurgesteld ging het stofje terug in de kast, en aangezien ik geen stofbudget meer over heb dit jaar kon ik ook geen nieuw stofje meer gaan kopen. Het patroon ging ook de kast in.

Tot ik gisterenavond mijn kasten nog eens bestudeerde en op een stofje botste dat ik reeds 2 jaar geleden op het stoffenspektakel kocht. Een pracht stofje, lekker dik en stevig en helemaal geschikt voor het aankomende Oudejaar. Joepie!!

Ik ging knippen en plakken, want ik had natuurlijk geen tijd om het patroon te laten afprinten. En ookal heb ik een bloedhekel aan het knippen en plakken van PDF patronen, ik besloot toch door de zure appel te bijten.
Zo konden we alsnog aan de slag, maar het was een heel gepuzzel om het patroon alsnog uit mijn stof te krijgen. Ik had letterlijk maar net gepast, en de grote patroondelen moesten echt vlak tegen elkaar gelegd worden of ik kwam er niet. Maar het lukte, en dat is het belangrijkste!

De rest ging verbazend vlot, Marte zorgde zoals steeds voor een zeer duidelijke foto tutorial, en als je de stappen gewoon volgt dan gaat het als vanzelf. Ik maakte ook de versie zonder zakken en met kapmouwtjes, aangezien ik voor meer opties geen stof genoeg had :)

Ik ben geen voorstander van kledij voor mezelf maken, omdat ik heel vervelende maten heb, maar in de werkbeschrijving staat duidelijk uitgelegd hoe je meerdere maten kan combineren binnen 1 patroon. En dat deden we dan ook.

Toen de grote delen in elkaar zaten heb ik wel even hulp ingeschakeld van de mama, het was alsnog wat te groot en moest ingenomen worden. En zonder paspop kan ik moeilijk zelf afspelden, dus dat was mama haar taak. Ik nam de naden in waar nodig, en toen sloot het goed aan en zat het helemaal zoals het moest.

De blinde rits is perfect blind en ging zonder 1 keer sukkelen er vlotjes in, net zoals de mouwen.
Omzomen, dankzij de truc die Sophie me leerde is dat ook een plezier geworden, en we waren klaar.
Amper een viertal uurtjes heeft het geduurd, maar ik heb er een pareltje bij (al zeg ik het zelf)!

De aan foto's zijn voor na nieuwjaar, want dit wordt mijn kleedje voor Oud naar Nieuw in te vieren.
Wat vinden jullie ervan ?










Bedankt voor het lezen & tot een volgende keer ! Follow

Theo - Zonen09 - werk van geduld

Ik maak niet snel iets voor zoonlief, omdat ik maar moeilijk stofjes vind die ik geschikt vind voor mijn tienjarige jongen. Hij is zelf ook heel selectief, dus ik moet niet gelijk wat meebrengen.
Maar op De Bonte Fabriek botste ik bij Little Vixen op Fox Box van Kokka en ik kon er onmogelijk aan weerstaan. Het was best prijzig, maar aangezien ik niet zo veel voor hem maak had ik er met veel liefde voor over.

De zoektocht naar een geschikt hemdje was wat moeilijker, Geatan is niet zo groot en heel fijn, en draag nu een 134. Aangezien de Theo van Zonen 09 maar tot 134 gaat vond ik het enerzijds enorm jammer om enkel nog voor die ene maat het patroon te moeten kopen. Maar het is zo een mooi patroon dat ik toch overstag gegaan ben. Ik mocht een hemdje passen van Sophie (Bobby&Minouch) want zij maakte er ook net eentje in de maat die ik nodig had.
Gelukkig zat het hem als gegoten, doordat hij zo fijn is zat het prachtig aan zijn rugje.
We besloten wel om de rugplooi weg te laten, zo sluit het nog mooier aan en valt het niet zo groot.
De mouwen en onderzijde werden met nog eens 3cm verlengd, en we konden aan de slag.

Ik had geluk, want mijn kinderen mochten aan het begin van de kerstvakantie enkele dagen gaan logeren bij de oma. Dat gaf mij de tijd om een dagje ongestoord te naaien. En dat dagje naaien mag je ook echt letterlijk nemen. Ik begon er tijdig aan, maar alvorens het hele ding in elkaar zat was ik al snel 12 uur verder ... Tijd om te eten of te drinken nam ik niet, behalve wanneer ik dubbel begon te zien, dan werd er snel een blokje chocolade in de mond gepropt om er door te komen.

Het was een helse klus, eerlijk waar, ik heb gevloekt en losgemaakt tegen de sterren op!
De eerste uitdaging was het zakje, ik dacht te kiezen voor een ingewerkt zakje want dit was in mijn ogen makkelijker ... Goed mis! Wat een gepruts was me dat zeg ... Maar goed het zit erin, niet geheel perfect maar zeker aanvaardbaar.


Volgende uitdaging was de kraag, het was wat zoeken maar uiteindelijk lukte deze nog treffelijk zonder al te veel te moeten herbeginnen. Duim voor mezelf!

Maar de zwaarste uitdaging moest nog komen, de polsboorden. Hoe ik ook keek en zocht, ik zag het gewoon niet. Ik ging ten rade bij Google, maar zelfs die kon mij geen duidelijkheid brengen. De polsboorden werden geplooid, gevouwen, aangezet, afgehaald, wederom aangezet ... Ze zijn er gemakkelijk 15 keer aangezet en terug afgehaald. Het lukte maar niet.
Uiteindelijk heb ik het hele ding daar gesmeten en besloot een uur rust te nemen, ik was tenslotte al 9u non stop aan het naaien. Ik at iets, keek wat tv, en toen besloot ik het een nieuwe kans te geven.
Plots vond ik een manier om ze eraan te zetten, EEN manier en zeker niet DE manier, want neen het is niet erin gezet zoals het hoort.
Voor ik aan het volgende exemplaar begin ga ik eerst even gaan kijken bij ervaringsdeskundigen hoe het nu eigenlijk wel moet, en dan proberen we het volgende keer wel volgens de regels van de kunst te doen. Maar goed, het staat eraan en is mooi :)


De rest van het hemd ging behoorlijk goed, maar het is toch wel een project dat enige ervaring vereist vind ik persoonlijk. Ook de kampsnaps waren de eerste keer voor mij, het is wat zoeken, zeker om ervoor te zorgen dat ze vlot open en dicht gaan, maar ze staan eraan en het maakt het plaatje compleet.

Dit is zoonlief zijn hemdje voor Oud naar Nieuw, dus ook deze aan foto's zullen dan gepost worden, maar ik kan jullie nu al verklappen dat het hem beeldig staat!







Bedankt voor het lezen & tot een volgende keer ! Follow

Princess Castle Dress

Een projectje dat ik al heel lang wou maken, was de Princess Castle van Ottobre.
Het magazine had ik nog niet in mijn bezit, maar gelukkig kun je dat via de site snel bestellen.
Weliswaar in het engels, maar dankzij de lieve dames op naaien voor vriendinnen vond ik al snel de nederlandse werkbeschrijving. Ik ben goed in engels, maar was toch blij met de nederlandse versie, daardoor voelde ik me veel zekerder.

De stof kocht ik enkele maanden geleden bij de Bonte Fabriek, alleen weet ik niet meer goed aan welke stand ... Toen ik het stofje zag wist ik meteen wat het zou gaan worden, enkel nog rode boordstof erbij en we konden eraan beginnen.

Het patroon lag al uitgetekend klaar, dus dat was al een heel werk gespaard.
Verder ging het allemaal best goed, alleen vond ik de biais rond de randen een heel gedoe. Zeker omdat ik hem zelf moest maken, en dat was zo een van die vervelende tijdrovende klusjes die ik niet fijn vind om te doen. Achteraf bleek dat ik rode biais gekocht had, maar dat was ik natuurlijk rats vergeten, loemp!

Maar goed, het kleed zat verbazend snel in elkaar, zonder tegenslagen (alweer) en mijn meisje kon niet wachten om het aan te doen. Ze mocht het dan ook meteen dragen naar de babyborrel waar het Janneke afgegeven werd :) Rode kousen, rode trui en het plaatje was compleet!










Bedankt voor het lezen & tot een volgende keer ! Follow

Janneke (alweer)

Eenmaal we in een goede naaiflow beland zijn volgen de projecten elkaar snel op, dus hou je vast want hierna komen er nog 3 aan!

We moesten naar een babyborrel van een klein lief baby meisje, en ik wou toch graag iets zelfgemaakt afgeven. Ik had nog stof liggen van Michael Miller - Swan Lake, aangekocht bij Little Vixen en besloot hiermee aan de slag te gaan.

Ik maakte al eens eerder een Janneke voor een klein meisje, en omdat ik zo dol ben op het patroon besloot ik dit stofje ook tot een exemplaar te verwerken.

Het is een heel makkelijk patroon, met duidelijk geschreven uitleg. Dus als je netjes de stappen volgt gaat het vlot om het kleedje te maken. Ik stuitte op geen enkele hindernis, en ook mijn naaimachine besliste van eens een volledig project niet moeilijk te doen. Het arme ding was waarschijnlijk blij dat het van onder het stof gehaald was ...

Ik maakte het kleedje enkele uurtjes voor we naar de babyborrel moesten, en vergat in mijn haast deftige foto's te maken ... dus jullie moeten het met deze snel in de auto getrokken gevallen doen :)







Bedankt voor het lezen & tot een volgende keer ! Follow

Tinny - Straight Grain

Hoi allemaal!

Hier zijn we weer, na een lange tijd van weg geweest.
Zoals jullie misschien wel wisten hebben we ons huisje verbouwd, daardoor woonden we tijdelijk bij mijn ouders in, en kwam er van naaien niet veel in huis.
Toen we dan eenmaal terug in ons eigen huisje zaten, kwam er nog niet veel van naaien in huis, want het was veel te fijn om gewoon in de zetel te genieten van de rust, stilte en gezelligheid.

Maar, we moesten toch terug in gang schieten en dat deden we met een veel te lang op de stapel gelegd project: De Tinny Jurk van Straight Grain.

Ik zag het stofje Swan Lake van Michael Miller bij Little Vixen en was op slag verliefd, ik wist ook meteen dat ik hiermee de Tinny zou gaan maken, want voor mij is dit een gouden combinatie.

Het patroon werd aangekocht, we tekenden het vlotjes uit, puzzelden met de onderdelen op de stof en gingen aan de slag met de schaar. En daar stopte het verhaal gedurende zeker een maand.

Uiteindelijk werkte ik er verder aan tijdens ons naaicafé, en het ging alweer verbazend vlot vooruit. Tot ik plots begon te sukkelen met de blinde rits, iets dat ik nochtans al duizend keer deed, maar om de een of andere reden bleef de stof er tussen kruipen. Onder het motto dat de volhouder wint lukte het uiteindelijk toch, maar de tijd was om dus gaven we er de brui aan.

Met enkel nog de mouwen en de zoom te gaan bleef het kleedje nog eens een kleine maand liggen, belachelijk eigenlijk als ik achteraf kijk hoe vlot die 2 laatste dingetjes gegaan zijn...
Maar goed, uiteindelijk werd het kleed afgewerkt en staat dochterlief er beeldig mee, al is het wat groot aan haar lijfje. Ik nam nochtans goed de maten, maar blijkbaar doe ik toch nog steeds iets mis waardoor alles net een maatje te groot blijkt te zijn :) Ach, ze kan er maar lang geniet van hebben dan!

Origineel was dit het kleedje voor Fleur haar verjaardag op 19 November, maar door de hele verhuis en alle ongemakken van de verbouwingen raakte het helaas niet tijdig klaar. Maar dat is geen probleem, nu wordt het gewoon haar kleedje om Oud naar Nieuw te vieren :)
De "aan" foto's zullen dan ook voor na de dagen zijn!







Bedankt voor het lezen & tot een volgende keer ! Follow